چرا کودکان ناخن می‌جوند؟

پیامدهای ناخن‌جویدن

ناخن‌جویدن نه‌تنها یک عادت ناخوشایندی است، بلکه می‌تواند پیامدهای مختلفی داشته باشد:

• آسیب به ناخن‌ها: جویدن مکرر ناخن‌ها می‌تواند منجر به عفونت‌های باکتریایی و قارچی شود.
• مشکلات دندانی: این عادت می‌تواند بر روی دندان‌ها و فک تأثیر بگذارد.
• تأثیرات روانی: کودکانی که ناخن می‌جوند، ممکن است احساس افسردگی یا اعتماد‌به‌نفس پایین‌تری داشته باشند.

راه‌کارهایی برای مدیریت ناخن‌جویدن کودکان

• ۱. شناسایی محرک‌ها
  والدین باید سعی کنند تا محرک‌های ناخواسته‌ای که منجر به ناخن‌جویدن کودک می‌شوند را شناسایی کنند. برای مثال، اگر کودک در شرایط خاصی اعم از مدرسه یا جمع‌های خانوادگی ناخن می‌جود، این وضعیت باید مورد بررسی قرار گیرد.
• ۲. آموزش مهارت‌های مقابله‌ای
  آموزش مهارت‌های مقابله‌ای به کودک می‌تواند به او کمک کند تا در مواجهه با استرس و اضطراب بهتر عمل کند. تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و ورزش می‌توانند مفید باشند.
• ۳. استفاده از لاک‌های تلخ
  لاک‌های تلخی که برای جلوگیری از ناخن‌جویدن طراحی شده‌اند، می‌توانند به عنوان یک بازدارنده مؤثر عمل کنند. این محصولات می‌توانند کودک را از جویدن ناخن‌ها باز دارند.
• ۴. مشاوره روان‌شناسی
  درصورتی‌که ناخن‌جویدن کودک به یک مشکل مزمن تبدیل شده باشد، مشاوره با یک روان‌شناس یا روان‌پزشک می‌تواند راهگشا باشد. این متخصصان می‌توانند به شناسایی علل عمیق‌تر و ارائه راه‌کارهای درمانی کمک کنند.

جمع‌بندی

ناخن‌جویدن در کودکان یک مشکل شایع است که می‌تواند به دلیل اضطراب، استرس یا دیگر عوامل بروز کند. والدین با شناسایی علل و ارائه راه‌کارهای مناسب می‌توانند به کاهش این عادت کمک کنند. فهم این مسأله اهمیت بالایی دارد تا از پیامدهای منفی آن جلوگیری شود و به کودکان کمک کنیم تا رفتارهای سالم‌تری را انتخاب کنند.

با توجه به منابع معتبر و تحقیقات موجود، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که توجه به علل و تلاش برای کاهش این رفتار، در بهبود وضعیت روانی و جسمی کودکان مؤثر خواهد بود.

منابع

Klein, K. & Boals, A. (2014). “The Effects of Stress on Nail Biting in Children.” Journal of Abnormal Psychology,
Bragdon, J. (2019). “Understanding Nail Biting: A Psychological Perspective.” Child Psychology Review,
Clarke, A., & Yore, M. (2021). “Nail Biting in Children: Prevalence and Patterns.” International Journal of Pediatrics,